Auteur: Lourens

Westfriese Modelspoorshow

Laat een reactie achter

Afgelopen zondag werd er in Hoorn de Westfriese Modelspoorshow gehouden in een schoolgebouw in Hoorn, georganiseerd door de West Friese Modelspoorclub. Helaas waren we aan de late kant (kwart voor drie, het evenement was tot drie uur) dus veel hebben we niet mee gekregen. We hebben gauw even een rondje gelopen en geconstateerd dat we een leuk modelbouw-evenement hadden gemist. Nu ja, volgend jaar beter!

vervolg lange modulebaan
Het vervolg van de meterslange baan.

Hierbij een kleine rondleiding. Binnenkomend keek je direct uit op een lange, smalle module-baan in H0 waar diverse Nederlandse treinen op heen en weer reden.
Hier viel ons al op dat er veel kinderen aanwezig waren. Er werd verteld dat het er ’s middags zwart was geweest van de mensen en dat fotograferen toen een stuk moeilijker zou zijn geweest! Vol bewondering werd er gekeken naar allerlei treinen die met licht en geluid voorbij kwamen.

Buiten was er ook een baan
De baan buiten naast de gang

Direct om de hoek buiten reden Amerikaanse treinen, waarbij een daarvan steeds langer werd gemaakt. Dit maakte het spannend: zou de locomotief uiteindelijk zoveel wagens kunnen trekken? Het antwoord was ja!

Weer binnengekomen waren e rechts naast de ingang drie lokalen met diverse banen. Hier werd uitgebreid uitleg gegeven over diverse bouw- en aansturingstechnieken.

spoor n baan naar Amerikaans voorbeeld
Deze N-spoor baan met Amerikaanse treinen werd volledig door de computer aangestuurd

Verder was er een lokaal waar de modelbotenvereniging een aantal van hun boten had opgesteld en uitleg gaf over hoe deze boten gebouwd werden.

Terug bij de ingang was er links een kantine, met onder meer een baantje waar kinderen zelf aan de knoppen mochten zitten om een ICE aan te sturen. Daarnaast was nog een grote hal waar diverse stands stonden en men zelf de hobby kon uitbreiden.

de verkoopstands
Diverse handelaren boden hun waar aan

Al met al lijkt het een geslaagd evenement te zijn geweest. Dit viel ook op te maken uit de moeite die ouders hadden om hun kinderen na drie uur weer mee naar huis te krijgen.

Kijk voor meer foto’s op onze facebook pagina of op onze flickr pagina.

Eurospoor 2011, groot, groter, groots.

Laat een reactie achter

Vandaag brachten we een bezoek aan Eurospoor, een van de grootste modelspoor evenementen van Europa, in de Jaarbeurshallen in Utrecht. En ja, wat kun je daar nu over zeggen?
Het evenement beslaat drie hallen, met grote en kleine banen, met informatiestands en workshops en niet te vergeten verkoopstands waar je allerhande modelspoorartikelen kunt kopen.

diverse demonstraties
bij beneluxspoor werden er demonstraties gegeven

Bij binnenkomst loop je direct tegen de stand van Beneluxspoor.net aan waar vrijwilligers allerlei demonstraties gaven van hoe een modelbaan (nog) mooi(er) te maken. Ook stonden er diorama’s die meedoen aan een wedstrijd.
twee diorama's
Twee diorama's bij beneluxspoor.net

Achter de stand van Beneluxspoor raasden oude Hornby modellen over hun baan. De modellen zien er werkelijk fantastisch uit. Je kunt je goed voorstellen waarom er mensen zijn die voor deze metalen modellen kiezen boven de moderne plastic treinen. Al moet ik zeggen dat je daar dan weer aan gaat twijfelen als je de volgende hal in loopt en de vele prachtige, grote banen tegemoet loopt. Dit jaar valt vooral een Duitse baan op: een berglandschap bedekt met sneeuw!
een met sneeuw bedekte modeltreinbaan
De Duitse sneeuwbaan

Eurospoor is ontzettend kindvriendelijk en daarmee heel erg leuk om met het hele gezin naartoe te gaan. Zo kunnen kinderen op diverse plekken zelf aan de knoppen zitten.
kinderen aan de modeltreinen
Deze marklinbaan trok vele machinisten
En daar werd vandaag al gretig gebruik van gemaakt!
De hele familie doet mee
en ook bij de radiografisch bestuurde houten treinen was het druk

Ja, wat kun je daar nu over zeggen? Eurospoor is groot, is mooi en gezellig en er is werkelijk voor iedereen die treinen leuk vind wel iets naar haar of zijn gading. Eurospoor bewijst ook maar weer dat de modelspoor hobby voor iedereen bereikbaar is. Natuurlijk staan er bij enkele stands de duurste en mooiste treinen te koop, maar elders zijn er spotgoedkoop tweedehands treinen te vinden, of bijzonder voordelig geprijsde startsets. Er lopen zelfs liefhebbers van houten treinsets rond, klein en groot!

Beneluxspoor belooft weer een enorm succes te worden dit weekeinde! Voor de mensen die nog gaan en voor hen die helaas niet kunnen: kijk op onze facebook pagina voor bovenstaande en nog veel, veel meer foto’s!

Een bezoek aan “Het Waeghspoor” in Alkmaar

2 reacties

Afgelopen weekeinde hield de modulegroep “Het Waeghspoor” in Alkmaar open huis, of in hun woorden, een modelspoorshow. De locatie zelf was al bijna een bezoek waard, de vereniging heeft haar clubhuis in een oude boerderij van de speeltuinvereniging “Ons Kinder Belang” aan de Munnikenweg 88 in Alkmaar.

Voor hen die niet weten wat een modulebaan is: dat is een baan die uit secties bestaat, vaak door verschillende leden gebouwd. Los zijn het meer diorama’s, maar aan elkaar gekoppeld vormen ze een lange baan waar op gereden kan worden. Door de vaste afspraken over grootte, hoogte en waar de sporen liggen kunnen er secties bijgevoegd worden of weg gelaten, net naar hoeveel ruimte er is.

Leden en belangstellenden kijken naar de modulebaan
De H0 modulebaan krijgt aandacht van jong en oud

Er waren twee modulebanen opgesteld, een spoor N en een H0, en een kleine kinderbaan met Thomas the Tank Engine. Verder zat een van de leden achter een tafeltje vol met bomen. Deze bleken allemaal zelf gemaakt. Hoe je populieren kunt maken kun je hier lezen.
Thomas als modeltrein krijgt aandacht
Ook Thomas the Tank Engine mocht op belangstelling rekenen

Dat de modeltreinhobby niet duur hoeft te zijn legde een ander lid me uit. Hij maakt houten huisjes voor op een Amerikaanse modelbaan van koffie-roerstokjes. Het resultaat mag er zijn! En dat voor een paar euro aan lijm en stokjes.

Zoals dat hoort spreken de foto’s meer over de banen dan woorden, dus laat ik de beelden maar voor zich spreken. Meer foto’s vind je hieronder en op onze facebook pagina.

De H0 baan
De H0 modulebaan

de N spoor modulebaan
De N-baan

ben je ook op een evenement geweest en wil je hier een verslag schrijven, stuur dan een mailtje met foto’s naar info@modeltreinhobby.nl

Modeltrein in een salontafel, deel 2

Laat een reactie achter

Zoals eerder gepost ben ik dus zelf maar een tafel in elkaar gaan zetten. Samen met een goede vriend, die toevallig als JM-verbouwingen een verbouwbedrijf heeft (what’s in a name) en daarmee allerhande machines die we goed kunnen gebruiken en een werkplaats, ben ik begonnen aan het ontwerp. Gezien geen van ons ervaring met tafels had, duurde het even voor we een goed idee hadden.

Zo bleek dat de tafelpoten beter solide konden zijn dan door ons samengesteld (scheelde ook weer een hoop werk) en leek de tafel aanvankelijk niet zo stabiel, maar werd dit probleem verholpen door de dekplaat, die alles keurig op zijn plek hield.

Aanvankelijk bouwden we van buiten naar binnen, dus eerst de ombouw en later pas de lade, maar dit bleek allerhande meetfoutjes enorm te vergroten. Dus, eerst de lade. Die werd gemaakt naar de afmetingen 55 centimeter breed en 120 lang. Vervolgens bouwden we de rest van de tafel daar omheen. Het frame dat we voor de glazen plaat hadden gemaakt paste daardoor niet meer, maar die was gauw genoeg opnieuw geproduceerd.

De glasplaat zelf hebben we bij een lokale firma besteld en op maat laten snijden.

Helaas zijn er geen foto’s meer van, de foto’s die ik had gemaakt stonden op de camera die mee is gegaan naar Oostenrijk. En anders dan analoog, kun je op voorhand bij een digitale camera wel alle foto’s die nog op de camera staan zonder er over na te denken wissen.

Dus, hierbij enkele foto’s van toen de tafel al volledig in de lak stond, klaar om naar de open dagen van de NZH Hobby Club te gaan.

salontafel met modeltrein
De salontafel, klaar voor vertrek

detail salontafel
de accu en aansturing zijn geinstalleerd

de stroomvoorziening in de tafel
De stroomvoorziening, ene 12 volts accu

Zoals je kunt zien is het gelukt met de stroomvoorziening. We hebben simpelweg de kabel van de normale voeding doorgeknipt en deze op een 12 volts, 7 Ampere/uur accu aangesloten. De trein zelf heeft ongeveer 0,3 Ampere nodig om rond te rijden, dus ons streven om hem tenminste een dag te kunnen laten rijden is ruimschoots gehaald. Een oplader zit er bij, dus mocht de accu leeg zijn dan kan deze in 8 uur weer opgeladen worden. Een andere zorg, of die 12 volt wel voldoende zou zijn, bleek ongegrond. De trein rijdt zonder problemen zijn rondjes, al is de topsnelheid wel iets lager. Wat bij dit model dan wel weer een pre is, op volle snelheid kun je de trein normaal gesproken door de kamer lanceren.u onder de tafel aan een schroef, daarvoor heeft Fleischmann zelf al een gat gemaakt in de multimaus. De kabel loopt door een gat in de tafel, dus je kunt met de trein rijden terwijl de thee er op staat.
De multimaus hangt n

Nu wordt het dus tijd te bedenken wat ik in de tafel wil. De ruimte bleek groter dan gedacht, dus ik denk dat het een berglandschap wordt. Daarover later meer.

Mochten er mensen zijn die ook zo’n tafel willen, dat kan. Voor €670,- kunnen we er eentje maken. Met trein en accu wordt het geheel €350,- meer. Neem daarvoor contact op via info(at)modeltreinhobby.nl

salontafel in gebruik
De salontafel in gebruik

35 jaar NZH Hobby Club, en ons eerste publieke optreden

Een reactie

Afgelopen weekeinde was het dan zover, de NZH Hobby Club in Haarlem vierde haar 35-jarig jubileum, en wij waren uitgenodigd. We mochten daar de hele dag onszelf presenteren.
Om dat te doen hadden we een modeltrein-salontafel gebouwd: een tafel waarin een ruime n-spoor modeltreinbaan aangelegd kan worden. Iedereen in de familie kan dan meegenieten, vrienden en bekenden kunnen de treinen zien rijden, en er is altijd wel gespreksstof. Al met al, precies ook wat we met de website willen bereiken: interesse en plezier voor iedereen!
Daarnaast hadden we een laptop om mensen de website te laten zien en een grote monitor waar onze filmpjes continue op draaiden.

modeltreinhobby op de open dag van de NZH Hobby Club
Lourens zit klaar bij onze ' stand' .

Al gauw kwamen de eerste mensen langs om een praatje te maken. Wat hielp was dat we bovenaan de trap stonden, waardoor veel mensen even kwamen uitpuffen. De filmpjes trokken als eerste bekijks, maar het was de salontafel die de show stal. Veel mensen hadden aanvankelijk niet door dat er een trein rondjes in reed. Was dat eenmaal wel zo, dan was de fascinatie gewekt.

De modeltrein-salontafel
De aansturing van de tafel wordt door een van de bezoekers getest

Natuurlijk hebben we op dit evenement ook weer met een camera rondgelopen, zodat er ook filmpjes gemaakt konden worden (die later op ons YouTube channel geplaatst zullen worden) en zodat we een indruk konden krijgen van het evenement.
Buiten stond er een zweefvliegtuig van de Kennemer Zweefvliegclub, waren er oldtimers, en werd er druk gevaren met modelboten. Ook waren er een paar modelspoorbanen met treinen die tegen het niet al te beste weer konden. Want dat bleek toch erg jammer, het weer zat tamelijk tegen. Dat weerhield gelukkig een hoop mensen niet, waardoor het een zeer gezellig evenement werd. Zeker zondag hadden enkele boten het zwaar nadat ze een nieuwe lading hadden gekregen in de vorm van hagelstenen.

Wij boven vroegen ons af of dat de reden was waarom er allerlei boten naar boven gedragen werden. Toen er ook treinen langskwamen, kon dat niet meer de oorzaak zijn. Die was dan ook een stuk vrolijker: bij een van de ateliers van kunstenaars die in het gebouw huizen kon je gratis met een model naar keuze op de foto!

Binnen waren er in totaal drie verdiepingen te bezichtigen. Boven hadden de kunstenaars allemaal ook hun deuren geopend, en verder trof je er nog enkele kleinere modeltreinbanen en autoverzamelingen aan. In de kelder echter waren de clubbanen te bezichtigen. Nu hebben ze bij de NZH hobbyclub een van de grootste H0 banen van Noord-Holland, en waarschijnlijk van Nederland. Hij is nog lang niet af, ze zitten nog maar een paar jaar in het huidige onderkomen, maar er kan al wel heel veel gereden worden. Om iedereen van de vereniging hier zijn modellen te kunnen laten rijden kan er zowel analoog gelijkstroom en wisselstroom gereden worden, als zelfs digitaal!

H0 baan
De H0 baan van de vereniging.

Daarnaast is er in een andere ruimte een prachtige en zeker ook grote N-baan, waar het weer ook niet al te best was (onweer) en waar de hulpdiensten hard bezig waren een brand te blussen. Ook deze baan trok veel bekijks.

De N-spoor baan

Zelfs in de kantine, waar allerhande lekkernijen te krijgen waren, stonden nog enkele banen opgesteld en kon men genieten van foto’s en films van eerdere edities van de open dagen.

We willen de NZH Hobby Club bij deze ontzettend bedanken voor de gastvrijheid en het ontzettend leuke evenement! Tot volgend jaar!

Een bezoek aan Cottage Railways, Soesterberg

4 reacties

Zoals je op onze facebook al hebt kunnen zien, zijn we op vaderdag in Soesterberg gaan kijken bij Joost, die zijn modelspoorbaan open stelde voor het publiek. Dat bood een mooie gelegenheid hem enkele vragen te stellen over zijn hobby.

Joost (achter) geeft uitleg over zijn baan


Hoe ben je op het idee gekomen deze baan te maken/ met de hobby aan de slag te gaan?
Hoe ik op het idee was gekomen? Eenvoudig, mijn vader had een grote modelbaan en ik mocht in een hoekje ook met een treintje spelen en zo kreeg ik het virus te pakken. Toen mijn ouders kleiner gingen wonen vroeg mijn vader of ik zijn modelbaan wilde overnemen en dat was snel beantwoord. GRAAG. Vandaar deze modelspoorbaan van formaat, want mijn vader was er al meer dan 50 jaar mee bezig.
Meerdere formaten in een baan, ook spoor n is vertegenwoordigd

Wat vind je zo leuk aan de hobby?
Eigenlijk dat je er zoveel verschillende dingen in kwijt kunt. Techniek, elektra, fantasie en dat het nooit helemaal af komt, er blijft altijd wel iets over om te doen of aan te vullen.
Rij je analoog of digitaal? Waarom?
Ik rij analoog omdat de baan al en het materiaal voor een groot deel meer dan 50 jaar oud is en ik van digitaal ook niet veel begrijp. Plus en min vind ik duidelijker dan bits en data.
De aansturing van de baan

Ben je lid van een vereniging?
Ik ben geen lid van een vereniging, gewoon omdat die er niet is. Wel zijn er diverse clubs en een federatie voor modelspoorclubs, maar niets voor individuele modelspoorbouwers zoals ik.
Wat vind je familie van je hobby?
Mijn familie begrijpt het, mede doordat ze er al zolang aan gewend zijn dat er zo’n idioot binnen de familie rondloopt. Met verjaardagen is het erg makkelijk voor ze, je hoeft nooit lang na te denken over een cadeau.
Doen familieleden mee?
Nee. Familieleden vinden het leuk om te kijken, mijn vrouw gaat zelfs mee naar de winkel en soms een beurs maar niet er echt aan meebouwen.
Wat zijn je verdere plannen binnen de hobby?
Binnen deze hobby zijn mijn plannen eigenlijk gewoon het vervolmaken, details aanbrengen en het leuk maken voor anderen om naar te kijken, want dat geeft mij ook weer plezier. Dat is de reden van de open dagen.
Hoe zie jij de toekomst van de hobby?
Voorlopig verder met bouwen, maar misschien ook wel afbreken (verhuisplannen) en dan elders weer opbouwen zonder de fouten die er in deze baan zitten. Het is wel jammer dat de hobby erg duur aan het worden is, maar ook weer een uitdaging om te zoeken naar goedkope(re) oplossingen.

Wil je meer weten over de baan van Joost? Kijk dan ook eens op zijn website.

Modeltrein in een salontafel

6 reacties

Eén van de vooroordelen die er bestaan tegen de modelspoorhobby, dat alleen on-sociale mensen dit leuk vinden, heeft volgens mij een praktisch probleem als oorzaak: een wat grotere modelbaan vind meestal zijn plek in een kelder of op zolder. Ben je bezig met je hobby, dan ben je dus moeilijk te vinden. Dat is jammer, want bijna iedereen die ik tot nog toe gesproken heb, ook degene die zelf niets met treinen hebben, vinden het wél leuk om er naar te kijken.

Kan het ook anders? Volgens mij wel!

Om dat te bewijzen wil ik een modelbaan gaan maken in een salontafel. Dan kan iedereen er naar kijken, en als de ouders aan het praten zijn, kunnen de kinderen rustig onder hun neus met de treinen spelen.

Er is echter één probleem: een salontafel staat doorgaans in het midden van de kamer, terwijl een modeltreinset doorgaans de stroom uit het net haalt, met andere woorden: via een lang draad. En dat is nu net weer niet handig. Dat moet ik dus met batterijen oplossen, maar daarover later meer.

Daarnaast is de schaalgrootte natuurlijk een punt. Spoor Z,TT of N zijn daarbij de opties.

Rivarossi MAT 46 naast deFleischmann 1600 spoor N
Het verschil tussen spoor N en H0

Vanwege het feit dat ik de aansturing digitaal wil hebben( dan kan de tafel dicht blijven terwijl de treinen rijden) en ik een ruime keus wilde hebben van modellen, heb ik voor spoor N gekozen. Een standaard ovaal is daarbij 45 bij 85 cm (dat zijn Fleischmann sets A en B samen). Met set C erbij kom je op 45 bij 107 cm. Ruimschoots binnen de streefafmetingen dus, en al geavanceerd genoeg om een afwisselend spoorbedrijf te kunnen organiseren.

Fleischmann startset
De gekochte startset van Fleischmann

 

Spoorset A+B+C van Fleischmann
De sporen uitgelegd

De keuze voor Fleischmann is overigens alleen gemaakt vanwege het feit dat deze set zo in de aanbieding is bij Harlaar in Badhoevedorp, en omdat de multimaus straks wél de wissels digitaal kan aansturen, en het TRIX besturingssysteem dat niet kan.

De Fleischmann Multimaus
De lokomotief en de aangesloten multimaus

Nu rest mij nog het probleem van de voeding, waar ik later een post aan zal wijden, en de tafel zelf. IKEA heeft helaas geen geschikte, Marktplaats ook niet. Wellicht dat iemand anders nog een mooie, niet te dure tafel weet? Anders zal ik ook die zelf moeten gaan maken.
Maar daarover later meer.

startset 931086 van Fleischmann
De gehele trein uit de startset

Digitaal gaan

2 reacties

Wel, zoals gezegd, zou ik een collectie opbouwen met treinen uit begin jaren ’50, om uiteindelijk een thema-baan te kunnen bouwen. Maar zoals dat met de beste plannen gaat, zijn aanpassingen gauw gemaakt.

Het leek mij slim om, als ik dan toch digitaal ging rijden, meteen een startset te kopen. De prijs hiervan ligt doorgaans een (stuk) lager dan als je de onderdelen ervan los koopt, en het scheelt in elk geval één decoder inbouwen. De trein uit de set heeft er al eentje ingebouwd in de fabriek.

Lang hoefde ik niet te zoeken. Ter herdenking van het in dienst gaan van de

Trans Europe Express, ofwel TEE treinen, hadden verschillende fabrikanten hier modellen van uitgebracht.

startset 63123 van Roco
De TEE Ram met multimaus

Roco bracht hiervan de TEE Ram uit, de trein die voor de NS werd gebouwd. Deze was ook nog eens uitgerust met een geluids-decoder, waardoor hij niet alleen digitaal wordt aangestuurd, maar je hem ook nog eens een hele hoop herrie kunt laten maken. Dat laatste wordt echter niet door iedereen in huis gewaardeerd, dus de geluidsfuncties blijven meestal uit, maar het kan wel.

Het grote voorbeeld van deze trein kwam pas in 1957 op het spoor, goeddeels nadat de stroomtreinen uit Nederland waren verdwenen, op een enkeling na. Dus, helaas, de baan wordt wat onnauwkeuriger wat tijdsbepaling, maar het is een veel te mooie trein om niet te hebben. Bovendien was hij in de aanbieding.

Nu de eerste trein digitaal was, moest de rest volgen. Dus, de 1100 kreeg ook een decoder, die gelukkig eenvoudig te plaatsen bleek, en mijn eerste ervaring met treinen die onafhankelijk van elkaar gestuurd kunnen worden was een feit.

De TEE en 1100
De TEE en 1100 rijden in tegengestelde richting

Dit vond en vind ik overigens af en toe nog best lastig. De multimaus die voor de aansturing gebruikt wordt heeft maar één richting-en snelheidsregelaar. Dit betekent dat je eerst een trein moet selecteren (terwijl ze beide rijden) en vervolgens de snelheid kunt aanpassen. De noodstop-knop die er ook op zit en de hele baan in een keer stillegt is dan ook menigmaal gebruikt!

Verder is het gebruik van de multimaus overigens zeer eenvoudig. Lees vooral de handleiding goed. Mét kom je er zo uit, zonder is het een stuk lastiger (ja, zo iemand ben ik nou eenmaal, eerst zelf proberen, dan pas de handleiding lezen).

Overigens, voor de oplettende lezer: het klopt dat beide treinen niet op Roco-spoor staan maar op Fleischmann Profi-rails. Daar had ik namelijk nog het een en ander van liggen. Hoewel de Roco-rails niet fraai aansluit, is het genoeg om de stroom en de digitale signalen daarin door te geven. De treinen rijden prima zo.

Daarmee is ook de vraag van veel mensen beantwoord: digitaal rijden vraagt niet om andere rails. Sluit een digitale stroomset op je spoor aan en je kunt gaan rijden. Echter, analoog en digitaal rijden kan helaas niet gecombineerd. Bij digitaal rijden blijft het spoor immers continu onder stroom staan (dus analoge treinen zouden op volle snelheid blijven rijden!).

Tot de volgende keer!

Lourens

 

De treinen die ik altijd zo mooi vond

Laat een reactie achter

Natuurlijk was ik in de jaren tachtig gefascineerd door alles dat door station Amersfoort (daar woonde ik toen) kwam rijden. De koplopers die toen nog wel aan- en afgekoppeld werden, de honden- en apenkoppen of, zoals ik later leerde, materieel ’54 en ’64. Sprinters kwamen er niet, die zag ik alleen als we naar mijn oma in Rotterdam gingen. Wel de grote 6400 diesels met goederentreinen en af en toe een 1200 of 1100 met botsneus.

Hoewel die treinen nu toch al een nostalgische werking op me hebben, was dat niet wat ik in model wou hebben (al zeg ik er nu geen nee tegen!). Nee, bij een bezoek aan het spoorwegmuseum had ik iets veel mooiers gezien! Treinen in heel andere kleuren, diep donkergroen met een zilveren dak, of turquoise! Het stroomlijnmaterieel van net voor en na de oorlog en de zo zwaar uitgevoerde D-rijtuigen, die vond ik pas mooi!

Dus, toen ik een paar jaar geleden besloot de hobby weer op te pakken, ging mijn aandacht als eerste daarnaar uit. Als historicus wilde ik dan ook wel een baan die zou kloppen, dus de periode van begin jaren vijftig (III) was gauw gekozen, en met het net uitkomen van de 1150 van Roco was de eerste aanschaf gauw gedaan!

de 1150 van Roco zonder opsmuk
De 1150 waar de collectie mee begon

Niet lang daarna volgden de D-rijtuigen. Roco heeft ze uitgegeven met verschillende nummers, en bij mijn weten zijn ze nog steeds te koop. Met deze loc-rijtuigcombinatie was mijn eerste ‘nieuwe’ trein een feit. De loc, die nog niet is voorzien van extra’s zoals de slangen die voorop horen te zitten, was digitaal voorbereid. Langzaam leerde ik daar steeds meer over en raakte ik enthousiaster.

Je kunt nu treinen op verschillende snelheden (en verschillende richtingen!) op dezelfde modelbaan laten rijden! Maar daarover later meer. Er was namelijk nog meer veranderd in de tijd dat ik me met heel andere dingen bezighield. De kortkoppeling had zijn intrede gedaan. En de NEM-schacht. Het was vroeger lastig om modellen van verschillende merken aan elkaar te koppelen, omdat elk merk zijn eigen mechaniek gebruikte. Tegenwoordig kun je de koppelingen eenvoudig wisselen, doordat deze in een schacht geklikt kunnen worden. De kortkoppeling is bedoeld om de wagons dichter achter elkaar te laten rijden waardoor het geheel er wat realistischer uit ziet:

Gewone Roco koppeling
D-rijtuigen met een gewone Roco-koppeling
kortkoppeling
en dezelfde rijtuigen met een Roco-kortkoppeling

Links de gewone koppeling zoals je deze bij het model geleverd krijgt,

 

 

 

 

en rechts met de kortkoppeling.

Het aardige is dat de wagons nog steeds zonder problemen door de scherpste bochten gaan. Daar hoef je het dus niet voor te laten.

 

 

Over hoe mijn collectie verder uitbreidt vertel ik de volgende keer.

Hoe het ooit begonnen is..

Laat een reactie achter

weet ik eigenlijk niet meer. Als jongetje van een jaar of zes raakte ik geïnteresseerd in treinen, vliegtuigen en in mindere mate auto’s. Die interesse in techniek is nooit verdwenen.

Maar terug naar het begin. Nadat zowel mijn broer en ik een startset cadeau gekregen hadden van Piko met niet-bestaande NS-treinen (de mijne met een diesellocomotief, hij met een stoomtrein) ben ik begonnen met mijn set steeds verder uit te bereiden.

Als klein jongetje kwam ik al in Amersfoort in de Flint, waar toen de modelbeurzen gehouden werden, en kocht van mijn zakgeld nog-net rijdende locomotieven en wagons van onder de tien gulden. De hoeveelheid telde, niet de staat van het model! Alles dat ik leuk vond kocht ik.

De collectie werd verder uitgebreid na het overlijden van mijn grootvader, die ook een zeer diverse verzameling had. Bovendien had hij enkele wagens en een locomotief in het blauw-wit geschilderd, met een lichtgrijs dak. Mocht iemand een idee hebben waarom hij voor deze kleuren heeft gekozen, ik hoor het graag! Hij woonde destijds in Rotterdam.

Modeltrein van mijn grootvader
Opa's handenarbeid

 

Een van de leukste treinen was wel een heel klein stoomlocomotiefje, dat op de modelbaan een ongekende snelheid wist te bereiken en op volle snelheid elke bocht rechtuit verliet. Zelfs de kat was niet in staat dit monster bij te houden.

Na verloop van tijd echter is dit racemonster waarschijnlijk doorgebrand. Er was geen beweging meer in te krijgen.

Pronkstuk van mijn collectie was uiteindelijk de TGV, die ik van mijn andere opa kreeg. Dit model van Lima heb ik altijd met extra zorg behandeld (voor zover dat gaat als jochie van acht) en is nog in redelijke staat. Nog steeds vind ik ‘m bijzonder.

De TGV van Lima
De TGV van Lima

Echter, de hoogtijdagen van mijn modelspoor waren geteld. Samen met mijn vader heb ik nog wel aan een treintafel gewerkt (de platen staan nog in het ouderlijk huis op zolder) maar na onze verhuizing zijn ze eigenlijk nooit meer uit de dozen gekomen.

Langzaam stonden ze te verstoffen, totdat ik, na gestudeerd te hebben, een vaste baan kreeg.

Op een dag bezocht ik, op verzoek van mijn moeder, de zolder aldaar om eens te kijken wat er zoal weg mocht. Zodoende kwamen de treinen weer in beeld. De dozen werden ingeladen in de auto en kwamen op mijn studentenkamer terecht.

Dat ik geen ruimte had voor modeltreinen maakte me niets uit, de nostalgie van mijn kindertijd was belangrijker. Bovendien besloot ik langzaam de modeltreinen te gaan aanschaffen die ik als kind zo mooi vond, maar die ik nooit kreeg noch kon betalen. Daarover meer in een volgende post..